Dansen met Koning Winter
Hoe de decemberdrukte jouw balans op de proef kan stellen.
Koning Winter is in aantocht, en dat merk je aan de vriestemperaturen. Ik betrap mezelf erop dat ik het liefst van al een winterslaap wil houden. De natuur treedt in rust, en ik voel aan alles dat ik dat ook kan gebruiken: langer slapen, meer rusten, en af en toe gewoon eens alleen zijn. Maar het leven draait door, en die momenten van rust moet je zelf organiseren. In plaats van de was op te vouwen, zit ik nu achter mijn laptop deze tekst te typen. Een kleine overwinning.💪
Ik had eigenlijk twee andere onderwerpen in gedachten voor deze nieuwsbrief, maar ach, die lopen niet weg. In mijn vorige nieuwsbrief ‘Werkstress en vallende bladeren’ schreef ik over hoe werk je leven kan beïnvloeden en daar wil ik het nog even verder over hebben.
Als werknemer in de non-profitsector ben ik gezegend met enige flexibiliteit: zolang mijn werk op tijd af is, kan ik mijn uren tot op bepaalde hoogte zelf indelen. Ik sta niet continu onder druk. Rustigere momenten gebruik ik om taken aan te pakken die blijven liggen die ik uitstel 😉 - zoals het digitaal archiveren van dossiers.
Niet overal sneeuwt het rust.
Toch realiseer ik mij hoe bevoorrecht ik ben. In de bouwsector, waar mijn vriend werkt, bestaan rustige momenten simpelweg niet. Tijd is geld, deadlines zijn heilig, en de werkdruk loopt zo hoog op dat jongere collega’s uitvallen. Eén van hen is voor dit jaar opgebrand verklaard. Een twintiger met de energie van een Duracell-konijn, compleet leeggeblust. Het is eigenlijk niet te bevatten.
Dan vraag ik mij af: waar zijn we in hemelsnaam mee bezig? Moeten we echt blijven rennen tot we erbij neervallen?
Als moeder van een kleine draak (lees: dochterlief van 1,5 jaar) weet ik hoe snel alles kan voelen als ‘te veel’. Maar ik prijs mezelf gelukkig met een goedbetaalde job, een lieve vriend, fijne familie & vrienden, een gezond spaarpotje en een dochter die me dwingt om stil te staan bij de kleine momenten - zoals samen dansen met een gigantische paarse octopus. 💜
Wanneer je lijf ‘genoeg’ zegt
Toch maak ik het mezelf soms onnodig moeilijk. Ik wil veel doen, elke dag opnieuw. Mijn lichaam laat mij dat achteraf weten, soms met een migraineaanval die letterlijk mijn rechterkant lamlegt. Dan weet ik: gas terugnemen, anders zit ik straks helemaal vast. Het blijft een balans. Aan de ene kan ben ik trots op wat ik allemaal bereik, aan de andere kant leer ik steeds opnieuw dat ‘minder doen’ ook een optie is, want:
Zelfs een sneeuwvlok landt niet onder druk.
Ook een winterstorm kent momenten van stilte.
En dat is misschien het punt van deze nieuwsbrief, al was het even zoeken.
Met de decemberdrukte op komst - kerstcadeaus en volle agenda’s - is het belangrijk om te genieten. Zet de muziek wat harder, dans door de kamer en vergeet voor even die ellenlange to do-lijst.
Houd het simpel, en laat mij weten hoe jij die winterrust inbouwt. Samen komen we er wel.🤗
